Els Florijn geeft in haar nieuwe roman afstandsmoeders een gezicht. ‘Ik maak me er zó kwaad over’

Interview

Het is nog niet zo lang geleden dat ongetrouwde vrouwen moesten bevallen met een doek over hun gezicht, waarna de baby onmiddellijk – ongezien – werd weggenomen voor adoptie. Hun wanhoop schreeuwt door Moederheil, de nieuwe roman van Els Florijn.

Sinds een jaar heeft Els Florijn haar motorrijbewijs. Een langgekoesterde droom, die ze waarmaakte nu haar kinderen wat ouder zijn (18, 16, 14 en 11) en ze makkelijker van huis kan. 

‘Tussen de weilanden door rijden met je vizier open, en dan de zon zien opgaan … O, dat is zo gaaf. Alles om je heen: weids, stil.’ Florijns ogen flonkeren, haar armen gespreid. ‘Er is niets lekkerder dan dat als mijn hoofd vol is, of als ik vastzit met een boek.’