2 dagen geleden
3
Toen ik elf was plakte ik de band van mijn fiets. Dat was bij ons thuis altijd een dingetje. Reparaties aan fietsen was het domein van mijn vader. Maar hij had er een hekel aan. Hij plakte liever bij tal van vrienden, in pastorieën of in zijn eigen huis een behangetje dan dat hij de banden van de fietsen van zijn kinderen of van onze moeder plakte.
De fietsen stonden al gauw een week lek in de schuur. De fietsenmaker was tegenover ons huis. Met een licht verwijt zeiden wij dan tegen mijn vader: het heeft ons weer vijftien gulden gekost, die band.
Om dit te voorkomen begon ik dus zelf aan de klus. Alles wat fout kon gaan, ging fout. Plakkers hielden het niet, de binnenband zat scheef om de velg en toen alles klaar leek, kwam er zo weer een gat in: het glas zat nog in de buitenband.
English (US) ·