39 en weer alleen: ’Ik ga gewoon eens een tijdje alleen zitten zijn’

Samen een hypotheek, een gedeelde vriendengroep en een gezamenlijke rekening. Maar dan loopt de vriend van Isabel op een doodnormale dinsdagavond na zestien jaar de deur uit. Ze is 39 en weer alleen.

Nieuw liefdesverdriet bovenop je oude liefdesverdriet is alsof je twee keer je kleine teen stoot tegen het hoekje van het bed. Je weet vooraf al dat het zeer gaat doen, maar het doet de tweede keer net zo’n gruwelijke pijn als de eerste keer. Wat ook een garantie is? Uiteindelijk trekt het wel weer weg. De ene keer duurt het alleen wat langer dan de andere keer.

Deze week leerde ik iets nieuws. Ja, als je een poosje van de datingmarkt verdwijnt, dan zijn er ineens allemaal nieuwe termen en labels die je op jezelf en een verliefdheid kunt plakken. Ik ontdekte het fenomeen potentieverdriet. Dat je verdriet hebt om wat hád kunnen zijn. Ik vind dit misschien nog wel afgrijselijker dan liefdesverdriet, waarbij je gewoon de ogen uit je kop jankt om wat echt was en bestond.

Potentieverdriet

Ik weet inmiddels dat mijn onderbuikgevoel het irritant goed bij het juiste eind heeft. Het klopte dat mijn ex al een nieuwe liefde had klaarstaan, toen hij na zestien jaar de deur uitliep. En ik kreeg ook gelijk toen ik voelde dat ik Jeroen voor de laatste keer kuste. Hij en ik, wij gaan het niet worden samen. En nu heb ik dus verdriet. Potentieverdriet. Om wat hád kunnen zijn. Iets zinlozers bestaat er waarschijnlijk niet in het leven.

Daarom heb ik besloten om een poosje alleen te gaan zitten zijn. Geen geflikflooi met vreemden in de kroeg, niet appen met veel te jonge mannen die in mijn inbox blijven opduiken, ’nee’ zeggen tegen vers gescheiden vaders als ik op date gevraagd wordt. Ik ga eens even flink van mezelf zitten houden. Ik weet niet helemaal zeker of de koude en donkere winter daar de beste periode voor is, maar laten we het gewoon zien als hibernation. De halve natuur houdt per slot van rekening een winterslaapje, dan moet ik dat toch ook kunnen?

Satifyer

Al vraag ik me dan wel weer af hoe het moet met de seks. Eerlijk? Die Satisfyer gaat na een paar weken ook vervelen en een mens heeft behoeftes. Misschien moeten we voor dat geflikflooi toch maar een uitzondering maken. En dat ik het dan heel mannelijk aan ga pakken dit keer. Wel de fun, niet de gevoelens. Al schijnen vrouwen zich wel te hechten door seks, dat zit blijkbaar in onze natuur. Over deze kwestie moet ik me duidelijk nog even buigen. Misschien vogel ik voor ons vrouwen de truc voor losbandige seks wel uit. Wat een uitkomst zou dat zijn.

Maar voor nu is het dus ik en mezelf. Wij gaan het bijzonder knus, goed en gezellig hebben samen. Zal je natuurlijk net zien dat nu die onwijs geschikte en leuke man voorbij komt wandelen. Ach, zorgen voor later.

Meer VROUW

Wil je niets van VROUW missen? Speciaal voor de trouwste lezeressen versturen we elke dag een mail met al onze dagelijkse hoogtepunten. Abonneer je hier. Verder kun je ons natuurlijk op de voet volgen op TikTok, Facebook en Instagram.